Sky Pink Rabbit

พุทธประวัติ ตอนที่ 51 พุทธกิจพรรษาที่ 45 ทรงปลงอายุสังขาร ในช่วงพรรษาสุดท้ายนี้ พระพุทธองค์ประทับ ณ บ้านเวฬุวคาม เมืองเวสาลี และทรงตรัสให้พระภิกษุสงฆ์จำพรรษารอบเมืองเวลาลี ครั้งหนึ่งพระพุทธองค์ได้ตรัสกับพระอานนท์ว่า "ถ้าบุคคลใดเจริญอิทธิบาท ๔ ประการ ปรารถนาจะดำรงอยู่ประมาณกัปป์หนึ่ง หรือมากกว่านั้นก็สามารถจะอยู่ได้" ซึ่งหมายถึงพระองค์จะเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานในปีนี้ ถ้าพระอานนท์อาราธนาให้พระองค์ทรงอยู่ต่อก็จะดำรงชีพอยู่ต่อไปได้ แต่มารได้มาดลใจพระอานนท์ เมื่อพระพุทธองค์ทรงทราบก็ตรัสให้พระอานนท์ออกไปก่อน จากนั้นมารจึงมาเข้าเฝ้าพระพุทธองค์แล้วกราบทูลอาราธนาขอให้เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน เพราะพระพุทธศาสนาได้อยู่ดำรงอยู่อย่างมั่นคงแล้ว พระพุทธองค์จึงทรงรับคำของมาร หลังจากที่ทรงปลงอายุสังขารแล้ว เกิดแผ่นดินไหวใหญ่ พระอานนท์จึงรีบมาเข้าเฝ้าเมื่อทราบว่าทรงปลงอายุสังขารแล้ว พระอานนท์ได้ทูลอ้อนวอนขอให้พระพุทธองค์ฺดำรงชีพอยู่ต่อไปอีก แต่พระพุทธองค์ก็ทรงห้ามพระอานนท์ไว้ ต่อมาพระพุทธองค์ได้ทรงแสดงพระธรรมแก่พระภิกษุสงฆ์ พระพุทธองค์ตรัสโพธิปักขิยธรรม 37 ประการ เป็นธรรมเกื้อกูลแก่การตรัสรู้ เก...

พุทธประวัติ ตอนที่ 50 พุทธกิจพรรษาที่ 44(ต่อ) นางอัมพปาลี ประวัติย่อ นางอัมพปาลีอาศัยอยู่ในเมืองไพศาลี แคว้นวัชชี โดยมีกษัตริย์ลัจฉวีเป็นผู้ปกครอง นางเป็นบุตรบุญธรรมของคนเฝ้าสวนวัง เมื่อนางเติบโตเป็นสาวนางมีสิริโฉมงดงามมาก ทำให้เหล่าเจ้าชายลัจฉวีแต่ทะเลาะเพื่อแย่งชิงนางไปเป็นพระสนม เมื่อมีข้อพิพากเกิดขึ้นผู้พิพากษาจึงได้ตัดสินให้นางอัมพปาลีไปเป็นนางคณิกาในนครโสเภณีประจำเมืองไพศาลีเพื่อให้ทุกคนเชยชมนางได้ นางอัมพปาลีมีสัมพันธ์ลับๆ กับพระเจ้าพิมพิสาร และมีบุตรชายชื่อ วิมล ต่อมาได้บวชเป็น พระวิมลเถระ และได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ ช่วงที่พระพุทธองค์ได้เสด็จมาที่เมืองไพศาลี นางอัมพปาลีได้มาฟังพระธรรมเทศนาก็เกิดความเสื่อมใสในพระพุทธศาสนา จึงได้ถวายสวนมะม่่วงให้เป็นที่พระประทับของพระพุทธองค์และภิกษุสงฆ์ ช่วงปลายพุทธกาลพระพุทธองค์ได้เสด็จผ่านมาประทับสวนมะม่วงของนางอัมพปาลี เมื่อนางทราบก็รียบไปเข้าเผ้าและขออราธนาพระพุทธองค์เสด็จไปเสวยภัตตาหารที่บ้านของนาง ระหว่างที่เดินทางกลับนางได้พบกับเหล่าเจ้าชายลัจฉวีได้ขอนางสละสิทธิ์การอราธนาโดยให้ทรัพย์สินมากมายแก่นาง แต่นางก็ไม่ปฏิเสธเพราะว่าการถวายภัตตาห...

พุทธประวัติ ตอนที่ 49 พุทธกิจพรรษาที่ 44(ต่อ) พระโมคคัลลานะ ประวัติย่อ พระโมคคัลลานะ เป็นบุตรพราหมณ์ในหมู่บ้านโกลิตคาม ท่านจึงได้ชื่อว่า “โกลิตะ” ตามชื่อของหมู่บ้าน มารดาชื่อโมคคัลลี ท่านเป็นสหายที่รักกันมากับอุปติสสะ หรือพระสารีบุตร เมื่อเจริญวัยขึ้นท่านทั้งสองได้ออกบวชในสำนักของสัญชัยเวลัฏฐบุตร ณ กรุงราชคฤห์ เมื่อจบการศึกษาแล้วต่างก็ตกลงกันว่าจะไปหาครูผู้รู้ความเป็นของโลก ต่อมาอุปดิสสะได้พบกับพระอัสสชิเถระได้ฟังพระธรรมแล้วนำมาบอกกับโกลิตะจนบรรลุโสดาบัน จึงได้ช่วนปริพาชก 250 คนมาเข้าเผ้าเมื่อได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระพุทธองค์แล้วก็บรรลุพระอรหันต์จึงขอบวชทั้งหมด โกลิตะได้บวชแล้วมีชื่อว่า พระโมคคลัลลานะ ครั้นบวชได้ 7 วัน ท่านบำเพ็ญเพียรแล้วเกิดง่วงขึ้นมา พระพุทธองค์ทรงทราบด้วยญาณจึงได้แสดงปฏิหาริย์ให้พระโมคคัลลานะเห็นว่าพระองค์อยู่ตรงนั้น แล้วพระองค์ก็ตรัสให้สาธารยธรรม การเดินจงกรม เพื่อแก้การง่วงนอน และทรงแสดงธรรมเทศนา หลังจากนั้น พระโมคคัลลานะได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ครั้งหนึ่งพระพุทธองค์ทรงให้พระโมคคัลลานะไปโปรดอัคคิทัต ท่านขอไปพักที่กองทรายพบกับพญานาคได้พ่นพิษควันไฟ แต่ท่านได้...

พุทธประวัติ ตอนที่ 48 พุทธกิจพรรษาที่ 44 พระสารีบุตร ประวัติย่อเมื่อแรกเกิดมีชื่อว่า "อุปติสสะ" เป็นบุตรของนายพราหมณ์ ชื่อวังคันตะคาม และนางพราหมณี ชื่อ "สารี" มีน้องชายสามคน คือ พระจุนทะ พระอุปเสน พระเรวัตตะ และมีน้องสาวอีกสามคน คือ นางจาลา อุปจาลา และสีสุปจาลา ในวันเดียวกับท่านเกิดนั้นครอบครัวข้างเคียงให้กำเนิดบุตรชื่อว่า "โกลิตะ" หรือต่อมาคือพระโมคคัลลานะ เมื่อเจริญวัยขึ้น อุปติสสะและโกลิตะได้พากันไปบวชในสำนักของสัญชัยเวลัฏฐบุตร ณ กรุงราชคฤห์ เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้วก็ตกลงแยกกันไปตามหาครูผู้สามารถสอนความจริงของโลกให้ประจักษ์ได้อย่างแท้จริง หลังจากนั้น อุปติสสะได้พบกับพระอัสสชิเถระ ได้แสดงธรรมเมื่อฟังจบแล้วก็บรรลุโสดาบัน แล้วนำธรรมะที่ได้รับฟังมา ไปบอกโกลิตะจนได้บรรลุโสดาบัน เช่นเดียวกัน ทั้งสองจึงได้ชวนและพาปริพาชก 250 คน ไปฟังธรรมจากพระพุทธองค์ หลังจากฟังธรรมครั้งนั้น ปริพาชก 250 คนบรรลุอรหัตผล แต่อุปติสสะและโกลิตะ ยังคงบรรลุเพียงโสดาบันเช่นเดิม พระพุทธเจ้าทรงบวชให้ทั้งหมด ภายหลังบวชแล้วท่านอุปติสสะมีชื่อเรียกใหม่ว่าสารีบุตร เวลาผ่านไปครึ่งเดือน ที่ถ้...

พุทธประวัติ ตอนที่ 47 พุทธกิจ 39-43 พระยโสธราเถรีนิพพาน ในช่วงพรรษานี้ส่วนใหญ่พระพุทธองค์ประทับ ณ วัดเชตวันมหาวิหาร และวัดบุพพาราม ในกรุงราชคฤห์ ในช่วงพรรษาที่ 43 พระยโสธราเถรีนิพพาน ประวัติย่อพระนางยโสธราเป็นพระราชธิดาในพระเจ้าสุปปพุทธะ แห่งโกลิยะ พระราชมารดา คือ นางอมิตา แห่งศักยะ มีพระเชษฐา คือ พระเทาวทัต พระนางยโสธราได้อภิเสกสมรสกับเจ้าสิทธัตถะ พระนางมีพระราชโอรส คือ พระราหุล เมื่อพระพุทธองค์ได้เสด็จมาที่กรุงกบิลพัสตุ์ ช่วงแรกพระนางไม่ยอมออกไปต้อนรับ พระพุทธองค์จึงเสด็จไปหาพระนาง เมื่อพระนางทราบก็รีบมากราบถวายพระพุทธองค์ ก็ทรงโปรดแสดงธรรมจนพระนางบรรลุโสดาบัน ต่อมาพระนางได้ไปขอบวชกับพระมหาปชาบดีเถรีเป็นภิกษุณีนามว่า "พระภัททากัจจานาเถรี" เพียงครั้งเดือนพระนางก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ ครั้นพระนางอายุได้ 78 ปี ในช่วงพรรษาที่ 43 พระนางก็ได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์ขอมาที่ล่วงเกณฑ์พระพุทธองค์ ทั้งกาย วาจา ใจ ในครั้งที่ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันหลายกัปในกาลก่อน แล้วกราบทูลลาสู่นิพพาน

พุทธประวัติ ตอนที่ 46 พุทธกิจพรรษาที่ 38(ต่อ) พระเจ้าวิฑูฑภะ ประวัติย่อพระเจ้าวิฑูฑภะ พระองค์เป็นโอรสของพระเจ้าปเสนทิโกศล ซึ่งคิดจะเป็นพระญาติกับพระพุทธองค์ จึงได้ไปขอขัตติยนารีแห่งศากยวงศ์ แต่เจ้าศากยวงศ์ไม่ต้องการให้สายเลือดของตนเองปะปนกับสายเลือดอื่น จึงได้ส่งพระธิดาของพระเจ้ามหานามะที่เกิดจากนางทาสี มีนามว่า “วาสภขัตติยา” ไปเป็นมเหสีของพระเจ้าปเสนทิโกศล ต่อมาพระนางวาสภขัตติยาก็ต้องครรภ์ประสูติพระราชโอรสมีพระนามว่า เจ้าชายวิฑูฑภะกุมาร เมื่อมีพระพรรษาได้ 8-9 ปี พระองค์ได้ขอให้พระมารดาพาไปหาพระญาติศากยวงศ์ เมื่อพระองค์ได้ถึงกรุงกบิลพัสตุ์ เจ้าศักยวงศืที่มีอายุมากกว่ามาต้อนรับ เพื่อให้สายเลือดที่ไม่บริสุทธิ์ไหว้สายเลือดที่บริสุทธิ์ แต่มีเจ้าศักยวงศ์บางคนได้สั่งให้ทาสนำผ้าที่รองนั่่งไปล้างทุกครั้ง พวกทาสจึงบ่นกันว่า ลูกทาสวิฑูฑภะจะมาทำไมทำให้พวกเราเดือดร้อน เจ้าชายวิฑูฑภะได้ยินที่ทาสพูดก็เกิดความโกรธแค้นคิดจะฆ่าล้างโคตรพวกเจ้าศักยวงศ์ เมื่อเจริญพระพรรษา 17 ปี พระองค์ได้คบคิดกับเสนาบดีหลานเจ้าพันธุละชิงราชสมบัติ ครั้นพระเจ้าปเสนทิโกศลสวรรคต พระเงค์ได้ขึ้นครองราชเป็นพระเจ้าวิฑูฑภะ ซึ่งพ...

พุทธประวัติ ตอนที่ 45 พุทธกิจพรรษาที่ 38(ต่อ) พระเจ้าปเสนทิโกศล ประวัติย่อพระเจ้าปเสนทิโกศลเป็นพระราชโอรสของพระเจ้ามหาโกศล เมืองสาวัตถี แคว้นโกศล เมื่อได้เจริญวัยได้ไปศึกษาศิลปวิทยาที่เมืองตักกสิลา พบ พระสหาย คือ เจ้าชายพันธุละจากเมืองกุสินารา แคว้นมัลละ ต่อมาได้หนีมาขอถวายตัวเข้ารับราชการรับใช้พระเจ้าปเสนทิโกศล พระองค์ทรงดีพระทัยมาก จึงทรงแต่งตั้งให้พันธุละเป็นเสนาบดี เมื่อทราบข่าวว่าพระเจ้าพิมพิสารเป็นพระญาติสิ้นพระชนม์ ได้ยกทัพไปทำศึกกับพระเจ้าอชาตศัตรู แต่พ่ายแพ้ขณะเดินทางกลับได้พบนางมัลลิกาธิดาช่าองดอกไม้ จึงรับนางมัลลิกามาเป็นอัครมเหสี ครั้งหนึ่ง พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงฝันได้ยินเสียงประหลาด จึงจะทำพิธีบูชายัญ มีการตระเตรียมฆ่าสัตว์อย่างละ ๗๐๐ เพราะสุบิน พระนางมัลลิกา พระมเหสีทรงทัดทาน และขอให้ไปถามพระพุทธองค์ก่อน ซึ่งพระพุทธองค์ทรงพยากรณ์ว่าเหตุการณ์ร้ายจะยังไม่เกิดอีกนาน พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงทรงยกเลิกพิธีบูชายัญ ต่อมาเสนาบดีเจ้าชายพันธุละถูกใส่ร้าย พระเจ้าปเสนทิโศลได้สั่งทหารให้ไปกำจัดรวมทั้งลูกทั้งหมด เมื่อทรงทราบว่าความจริงก็ทรงเสียใจจึงแต่งตั้งหลานเจ้าชายพันธุละเป็นเสนาบดี แต่ไ...

พุทธประวัติ ตอนที่ 44 พุทธกิจพรรษาที่ 38 พระเจ้าอชาตศัตรู ประวัติย่อพระเจ้าอชาตศัตรู เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าพิมพิสาร และพระราชมารดา คือ พระนางเวเทหิ พระธิดาของพระเจ้ามหาโกศลแห่งแคว้นโกศลและพระภคินีของพระเจ้าปเสนทิโกศล เมื่อครั้งที่ยังอยู่ในพระครรภ์ พระนางเวเทหิอยากเสวยพระโลหิตของพระสวามี ด้วยความรักพระมเหสีและบุตรในครรภ์ พระองค์จึงรองพระโลหิตของพระองค์ไปให้พระมเหสีเสวย ทางด้านโหราจารย์ทำนายว่าราชกุมารในครรภ์จะเป็นทำปิตุฆาต (ฆ่าพ่อ) พระเจ้าพิมพิสารมีพระเมตตาพอประสูติจึงตั้งพระนามว่า “อชาตศัตรู” (แปลว่า ผู้ที่ไม่เป็นศัตรู) ครั้นทรงเจริญวัยแล้วพระเจ้าพิมพิสารก็ทรงตั้งให้เป็นรัชทายาท ต่อมาพระเทวทัตได้ยุยงให้เจ้าชายอชาตศัตรูปลงพระชนม์พระเจ้าพิมพิสาร วันหนึ่งพระองค์ได้ซ่อนดาบเข้าไปในห้องบรรทมของพระเจ้าพิมพิสาร แต่ตกใจที่พระเจ้าพิมพิสารรู้สึกพระองค์เสียก่อน เมื่อพระเจ้าพิมพิสารทราบ จึงได้ยกราชสัมบัติให้เป็นพระเจ้าอชาตศัตรู แต่พระเทวทัตยังยุงยงให้จับพระเจ้าพิมพิสารไปกักขัง เพื่อให้อดอาหารและต่อมาก็สวรรค์ ตรงกับวันที่พระโอรสของพระเจ้าอชาตศัตรูประสูติ พระองค์จึงคิดถึงพระบิดาแต่ก็สายไปเสียแล้ว...

พุทธประวัติ ตอนที่ 43 พุทธกิจพรรษาที่ 37 พระเทวทัตถูกธรณีสูบ ประวัติย่อพระเทวทัต เดิมคือเจ้าชายเทวทัต เป็นพระโอรสของพระเจ้าสุปปพุทธะผู้ครองกรุงเทวทหะแห่งแคว้นโกลิยะ กับพระนางอมิตา โดยพระโกลิยราชวงศ์ของพระเทวทัต เป็นพระประยูรญาติใกล้ชิดกับราชวงศ์ศากยะแห่งกรุงกบิลพัสดุ์ และมีพระขนิษฐาชื่อ พระนางยโสธรา ซึ่งอภิเษกกับเจ้าสิทธิธัตถะ เจ้าชายเทวทัตจึงมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง และพระเชษฐาพระมเหสีของเจ้าสิทธิธัตถะ ต่อมาเจ้าชายเทวทัตได้ออกบวชพร้อมเจ้าชาย 6 พระองค์ แต่พระเทวทัตมีจิตริษยา คิดปลงพระชนม์พระพุทธองค์ถึง 3 ครั้ง ครั้งแรกพระเทวทัตได้ว่าจ้างพรานธนูให้ไปลอบสังหารพระพุทธเจ้ายังที่ประทับ แต่เมื่อแลเห็นพระพุทธองค์ พรานธนูก็มีอาการอ่อนเปลี้ย ยกธนูไม่ขึ้น จิตใจอันเหี้ยมโหดของพรานนั้นก็กลับกลายเป็นอ่อนโยนด้วยอำนาจพุทธบารมี ทิ้งธนูคลานเข้าไปกราบบาท พระพุทธองค์จึง แสดงเทศนาจนพรานนั้นแลเห็นทางธรรม ครั้งที่สองพระเทวทัตวางแผนให้พนักงานเลี้ยงช้างปล่อยช้างดุร้ายซึ่งกำลังตกมันชื่อ นาฬาคีรี ออกไปหมายให้เหยียบและใช้งาทิ่มแทงพระพุทธเจ้าในขณะออกบิณฑบาตร แต่ช้างนาฬาคีรีกลับไม่ทำร...

พุทธประวัติ ตอนที่ 42 พุทธกิจพรรษที่ 22-36 พรรษาที่ 26 พระราหุลนิพพาน ช่วงพรรษานี้พระพุทธองค์ทรงประทับจำพรรษา ณ นครสาวัตถี ในช่วงฤดูฝนบางครั้งพระพุทธองค์ประทับจำพรรษา ณ วัดเชตวันมหาวิหาร ที่อนาถบิณฑิกเศรษฐีเป็นผู้สร้างถวาย บางครั้งพระพุทธองค์ประทับ ณ วิหารบุพพาราม ที่นางวิสาขาเป็นผู้สร้างถวาย ในช่วงที่ประทับ ณ วัดเชตวันมหาวิหาร พระองค์เกิดพระปริวิตกทางพระหฤทัยว่า พระราหุลมีธรรมที่บ่มวิมุตติแล้ว จะทรงแนะนำให้พระราหุลสิ้นอาสวะยิ่งขึ้น ต่อมาพระพุทธองค์ได้ทรงตรัสเรียกพระราหุลไปที่ป่าอันธวัน พระทรงตรัสสอนให้ตัดกิเลสทั้งปวง พระราหุลได้ฟังพระภาษิตแล้วก็หลุดพ้นแล้วจากกิเสลทั้งหลาย ในช่วงพรรษาที่ 26 พระราหุลได้กราบทูลลาพระพุทธองค์ไปนิพพานบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

พุทธประวัติ ตอนที่ 41 พุทธกิจพรรษาที่ 21 ทรงแสดงโอวาทปาฏิโมกข์ เป็นหลักคำสอนสำคัญของพระพุทธศาสนา ทรงแสดงครั้งแรกในวันเพ็ญเดือนมาฆะ (เดือน 3) หลังจากตรัสรู้แล้ว 9 เดือน เป็นการแสดงปาฏิโมกข์ที่ประกอบด้วยองค์ 4 เรียกว่า จาตุรงคสันนิบาตที่พระพุทธองค์ทรงแสดงตลอดปฐมโพธิกาล คือ 20 พรรษาแรก หลังจากนั้นทรงบัญญัติให้พระสงฆ์แสดง "อาณาปาติโมกข์" แทน มีพุทธพจน์ 3 คาถา ได้แก่ อุดมการณ์ 4 ข้อ หลักการ 3 ข้อ และวิธีการ 6 ข้อ

พุทธประวัติ ตอนที่ 40 พุทธกิจพรรษาที่ 20 พระอานนท์ เดิมเป็นเจ้าชายศากยะวงศ์ เป็นพระโอรสของเจ้าอมิโตทนะ พระอนุชาในพระเจ้าสุทโธทนะ จึงถือว่าท่านเป็นลูกผู้น้องของเจ้าชายสิทธัตถะ เมื่อพระสัมมาสัมพุทธจ้าได้ตรัสรู้แล้ว ได้เสด็จกลับไปโปรดพระพุทธบิดา และพระญาติวงศ์ศากยะ ณ นครกบิลพัสตุ์ ได้มีศากยกุมารทั้ง ๖ องค์ ซึ่งมีพระอานนท์ และอุบาลีช่างกัลบก ขอออกบวชเป็นภิกษุ ต่อมาผ่านหลายพรรษาพระพุทธองค์ยังไม่มีพุทธอุปัฏฐากประจำ พระพุทธองค์จึงประชุมพระสงฆ์ให้คัดเลือกภิกษุ ครั้งนั้นพระสารีบุตรและพระภิกษุหลายรูป ได้กราบทูลขอเป็นพุทธอุปัฎฐาก แต่พระพุทธองค์ทรงห้ามเสียทุกรูป คงเหลือพระอานนท์จึงมีภิกษุไปเตือนให้พระอานนท์ทูลกราบทูลขอพระพุทธองค์ ซึ่งพระอานนท์ได้ขอพร 8 ประการ พระพุทธองค์ก็ทรงให้พรตามที่พระอานนท์ทูลขอ และตั้งแต่นั้นมาพระอานนท์ก็ดำรงตำแหน่งพุทธอุปัฏฐากประจำประจำพระพุทธองค์

พุทธประวัติ ตอนที่ 39 พุทธกิจพรรษาที่ 19 (ต่อ) สันตติมหาอำมาตย์ เรื่องมีอยู่ว่า เมืองสาวัตถี ครั้งนั้น มีการศึกประชิดเมืองของพระเจ้าปเสนทิโกศล มหาอำมาตย์นามว่าสันตติอาสายกกองทัพไปปราบ ก็ปราบได้สำเร็จ พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงพระราชทานรางวัลให้เขา ขึ้นครองราชย์สมบัติดุจดั่งราชาได้ 7 ราตรี พร้อม พระราชทานนางระบำผู้เลอโฉมให้แก่เขา สันตติมหาอำมาตย์พร้อมทั้งบริวาร ต่างฉลองชัยชนะทั้งดื่ม กิน เต้นรำอย่างสนุกสนานตลอดหกราตรี ครั้นล่วงเข้าในเช้าวันที่เจ็ด เขาได้ทรงเครื่องดั่งราชาและขึ้นขี่ช้างไปอาบน้ำในแม่น้ำพร้อมบริวาร ขณะนั้น พระพุทธองค์และภิกษุสาวกได้บิณฑบาทอยู่ ณ ประตูเมืองสาวัตถี สันตติอำมาตย์เห็นพระองค์จึงถวายสักการะท่าน พระพุทธองค์ทรงยิ้ม พระอานันทะเห็นเช่นนั้นจึงกราบทูลถาม พระองค์ทรงตรัสว่า สันตติมหาอำมาตย์ผู้ประดับด้วยเครื่องทรงงดงามนั่นสิ วันนี้เขาจะมาหาเรา จะบรรลุอะระหันต์ในขณะที่พระคาถาบทเดียว แล้วนั่งบนอากาศสูง ๗ ชั่วต้นตาลปรินิพพาน ขณะนั้นสันตติมหาอำมาตย์อาบน้ำที่ท่าน้ำแล้วกลับขึ้นสู่อุทยาน เพื่อสนุกสนานกับการกินการดื่ม การเต้นรำกับบริวารต่อไป ฝ่ายนางระบำผู้เลอโฉมได้ปรนนิบัติบำเรออย่า...

พุทธประวัติ ตอนที่ 38 พุทธกิจพรรษาที่ 19 องคุลีมาล ช่วงนี้พระพุทธองค์เสด็จประทับ ณ จาลิกบรรต เมืองจาลิกา พระพุทธองค์ได้โปรดองคุลิมาล มีประวัติว่า ท่านเป็นบุตรของพราหมณ์ผู้เป็นปุโรหิตของพระเจ้าปเสนทิโกศล ในพระนครสาวัตถี มารดาชื่อว่า นางมันตานีพราหมณี เมื่อท่านคลอดจากครรภ์มารดา บรรดาเครื่องศาสตราอาวุธได้เกิดเป็นเปลวไฟ เมื่อบิดาพราหมณ์ออกมาดูดาวก็ทราบว่าบุตรที่เกิดมาเป็นจะเป็นมหาโจร จึงได้ตั้งชื่อแก้เคล็ดว่า อหิงสกกุมาร เมื่อเติบโตขึ้นแล้วได้เดินทางไปนครตักกสิลาเพื่อศึกษากับอาจารย์ทิศาปาโมกข์และเป็นที่รักของอาจารย์ แต่พวกศิษย์คนอื่นริษยาได้ใส่ร้ายว่าท่านจะทำร้ายอาจารย์ ฝ่ายอาจารย์ก็คิดจะกำจัดจึงได้สั่งให้อสิงสกกุมารไปฆ่าคนหนึ่งพันคนเพื่อบูชาครูถึงจะสำเร็จวิชา อสิงสกกุมารก็เที่ยวฆ่าผู้คนและนำนิ้วมาทำพวงมาลัยจึงได้ชื่อว่า องคุลีมาล ค้อมาชาวบ้านได้หนีไปรอบเมืองสาวัตถี บิดาพรามหณ์ทราบข่าว ก็คิดว่าเป็นบุตรของตน นางมันตานีจึงบอกว่าพรุ่งนี้จะไปบอกลูกขายให้หนีไป ครั้นองคุลีมาลได้นิ้วถึง 999 นิ้ว ยังขาดเพียง 1 นิ้ว จึงคิดว่าถ้าพรุ่งนี้เจอใครก็จะฆ่าคนนั้น พอรุ่งเช้าพระพุทธองค์ได้เห็นด้วยญาณจึงเสด...

พุทธประวัติ ตอนที่ 37 พุทธกิจพรรษาที่ 18 กุมาริกาธิดาช่างหูก ในช่วงนี้พระพุทธองค์ประทับ ณ จาลิกบรรพต เมืองจาลิกา เมื่อย้อนไปช่วงที่พระพุทธองค์เสด็จเมืองอาฬวีได้แสดงธะะรมมรณสติแก่ชาวเมือง และมีธิดาช่างหูกชื่อ กุมาริกา นางได้ปฏิบัติเจริญมรณสติถึง 3 ปี ต่อมาวันหนึ่งพระพุทธองค์ได้พบด้วยญาณว่า นางกุมาริกาได้เจริญมรณสติน่าจะสำเร็จโสดาปัตติผลได้และจะเป็นประโยชน์ต่อชาวเมือง จึงทรงเสด็จไปเมืองอาฬวีอีกครั้ง เมื่อชาวเมืองทราบก็เดินทางมาเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ แต่นางกุมาริกาต้องปั่นด้ายให้บิดาก่อนจึงยังไม่มา ฝ่ายชาวเมืองได้ถวายภัตราหารแด่พระพุทธองค์ก็รออนุโนโมทนาแต่พระพุทธองค์ก็ทรงนิ่งอยู่รอจนนางกุมาริกามาเข้าเฝ้า แล้วพระองค์ก็ตรัสถามคำถาม 4 ข้อ นางกุมาริกาก็ตอบและอธิบายคำตอบนั้น พระพุทธองค์ได้แสดงธรรมเมื่อนางกุมาริกาได้ฟังแล้วก็บรรลุโชดาปัตติผล เมื่อนางกุมาริกากลับมาบ้าน นางมิได้ดูให้รู้แน่ว่าบิดาหลับอยู่หรือตื่นอยู่ จึงสอดด้ายหลอดเข้าไป ด้ายหลอดนั้นได้กระทบปลายเฟืองเสียงดังแล้วตกไปเบื้องล่าง นายช่างหูกตื่นขึ้นกระชากปลายหูกกลับมา กระทบกับหน้าอกของธิดาสาวโดยแรง นางได้สิ้นใจทันทีและได้ไปกำเนิดในชั้นด...

พุทธประวัติ ตอนที่ 36 พุทธกิจพรรษาที่ 17 พระทัพพมัลลบุตร และพระวักกลิ ในช่วงนี้พระพุทธองค์เสด็จประทับ ณ เวฬุุวันวิหาร กรุงราชคฤห์ พระพทัพพมัลลบุตร ท่านเป็นราชโอรสของพระเจ้ามัลละ ในอนุปิยนคร แคว้นมัลละ ขณะที่ท่านอยู่ในครรภ์พระมารดาได้สิ้นพระชมน์และได้นำไปเผาในเชิงตะกอน ท่านออกมาจากพระครรภ์แล้วตกลงมาที่ไม้ จึงได้ชื่อว่า ทัพพะ ที่แปลว่าไม้ เมื่ออายุได้ 7 พรรษา พระพุทธองค์ได้เสด็จมาที่แคว้นมัลละ พอได้ฟังธรรมแล้วท่านก็ขอบวชเป็นสามเณร และได้รับหน้าที่ให้การจัดหาภัตร และเสนาสนะให้แก่ภิกษุสงฆ์ ต่อมาพระพุทธองค์ก็ทรงบวชให้ท่่านเป็นพระภิกษุ มีเรื่องใส่ร้ายท่านโดยภิกษุใหม่ 2 รูป ที่โกรธแค้นคิดว่าท่านกลั่นแกล้งจัดให้ไปรับนิมนต์บ้านคณบดีที่จัดอาหารไม่ดีให้ จึงให้ภิษณีไปใส่ร้ายว่าท่านข่มขืน เมื่อพระพุทธองค์ทรงตรัสถาม พระทัพพมัลลบุตรก็ตอบว่าไม่เคยเสพเมถุน ในฝันก็ไม่เคย ไม่ต้องพูดถึงยามตื่นเลย พระพุทธองค์จึงตรัสสั่งให้ภิกษุณีลาสิกขา แต่ภิกษุ 2 รูปรู้สึกละลายจึงสารภาพว่าเป็นผู้ใส่ร้ายเอง ต่อมาพระทัพพมัลลบุตรได้กราบทูลลาปรินิพพาน โดยเหาะขึ้นไปมีเตโชธาตุเป็นอารมณ์อยู่ในอากาศกลางหาว ออกจากสมาบัติแ...

พุทธประวัติ ตอนที่ 35 พุทธกิจพรรษาที่ 16 อาฬวกยักษ์ ในช่วงนี้พระพุทธองค์ประทับอยู่ ณ เชตวันมหาวิหาร นครสาวัตถี ได้มี พระเจ้าอาฬวี กษัตริย์แห่งอาฬวีนคร ทรงชอบเข้าป่าล่าสัตว์ วันหนึ่ง พระเจ้าอาฬวีทรงขี่ม้าไล่ตามกวางและได้พลัดหลงไปพักในร่มไม้ไทรใหญ่ ได้เจออาฬวกยักษ์จับพระเจ้าอาฬวี พระองค์จึงตรัสว่าถ้าปล่อยเรากลับพระนครแล้วจะส่งคนมาให้กินวันละ ๑ คนทุกวัน อาฬวกยักษ์ก็ตกลง ฝ่ายอำมาตย์ก็จัดการส่งนักโทษไปให้ยักษ์กินวันละ ๑ คน จนนักโทษหมด สุดท้ายต้องส่งเด็กไปแทน ในที่สุดก็หาเด็กไม่ได้ เพราะชาวเมืองพากันอพยพลูกหลานไปอยู่ที่อื่น อำมาตย์จึงจับพระราชกุมารของพระเจ้าอาฬวีส่งไปให้อาฬวกยักษ์กินเป็นอาหาร เมื่อพระพุทธองค์ได้ ทรงทราบด้วยพระญาณ จึงเสด็จไปยังที่อยู่ของอาฬวกยักษ์ เมื่อเห็นพระพุทธเจ้าก็โมโหโกรธาจะทำร้ายแต่ก็ทำอะไรพระพุทธองค์ไม่ได้ จึงได้ถามปัญหากับพระพุทธองค์ ซึ่งพระพุทธองค์ก็ทรงตรัสตอบคติธรรมให้อาฬวกยักษ์เห็นแจ้งในธรรมตั้งอยู่ในโสดาบัน มอบตนเป็นทาสพระรัตนตรัย

พุทธประวัติ ตอนที่ 34 พุทธกิจพรรษาที่ 15 ช่วงนี้พระพุทธองค์ทรงประทับ ณ นิโคธาราม กรุงกบิลพัสตุ์ เจ้าศากยะถวายสัณฐาคาร และพระเจ้าสุปปพุทธะถูกธรณีสูบ ช่วงเวลานี้พระพุทธองค์จำพรรษา ณ นิโคธาราม กรุงกบิลพัสตุ์ ได้มีเจ้าศากยะได้สร้างสัณธาคารใหม่ ที่ยังไม่มีใครเคยได้เข้าไปอยู่ จึงได้ไปกราบทูลเชิญพระพุทธองค์ให้เข้าไปยังสัณฐาคารใหม่นั้น และพระพุทธองค์ก็ได้แสดงธรรมให้พวกเจ้าศากยะได้รับพระธรรมเป็นอันมาก พระเจ้าสุปปพุทธะ มีพระมเหสี นามว่า นางอมิตาเทวี แห่งเมืองกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะ พระองค์มีพระราชบุตร 2 พระองค์ องค์แรกเป็นพระราชโอรส มีพระนามว่า เจ้าชายเทวทัต ซึ่งคิดอิจฉาริษยากับพระพุทธเจ้ายิ่งนัก ส่วนพระองค์ที่ 2 เป็นพระราชธิดา มีพระนามว่า นางยโสธรา หรือ พิมพา ซึ่งเป็นพระมเหสีของเจ้าชายสิทธัตถะ ซึ่งต่อมาเจ้าชายสิทธัตถะได้ออกบวชและได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า พระเจ้าสุปปพุทธะทรงโกรธแค้นแทนพระราชบุตร วันหนึ่งจึงกลั่นแกล้งพระพุทธองค์ด้วยการเกณฑ์อำมาตย์ข้าราชบริพารไปนั่งเสพเมรัยขวางทางที่พระพุทธองค์จะออกบิณฑบาต พระพุทธองค์ทรงอดพระกระยาหาร 1 วัน พระอานนท์จึงทูลถามอยากจะทราบโทษของพระเจ้าสุปปพุทธ...

พุทธประวัติ ตอนที่ 33 พุทธกิจพรรษาที่ 14 สามเณรราหุลอุปสมบท ช่วงนี้พระพุทธองค์ประทับจำพรรษาที่วัดเชตวัน ในกรุงสาวัตถี ประวัติย่อพระราหุลเป็นโอรสของเจ้าชายสิทธิตถะ และพระนางยโสธรา ประสูติในวันที่พระราชบิดาออกผนวช และเป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าสุทโธทนะ ผู้ตรองนครกบิลพัสตุ์ เมื่อเจ้าชายสิทธิธัตถะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ได้เสด็จไปเผยแผ่พุทธศาสนา ณ แคว้นมคธ ก็ทรงนิวัติกลับกรุงกบิลพัสตุ์ วันหนึ่งพระนางยโสธรได้ให้พระราหุลไปขอราชสมบัติกับพระบิดา แต่พระพุทธองค์ได้ให้พระสารีบุตรบวชเป็นสามเณรราหุล ครั้นอายุครบ 20 ปี ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ หลังจากได้ฟัง "จุฬาราหโลวาทสูตร" จากพุทธองค์ ก็สำเร็จบรรลุเป็นพระอรหันต์

พุทธประวัติ ตอนที่ 32 พุทธกิจพรรษาที่ 13 พระเมฆิยะ พระพาหิยะทารุจิริยะ และพระอัญญาโกณฑัญญะปรินิพพาน ครั้นนั้นพระพุทธองค์ได้ประทับอยู่ ณ จาลิกบรรพตในกรุงจาลิกา พระเมฆิยะเป็นผู้อุปัฏฐากพระบรมศาสดา ได้ทูกลขอไปปฏิบัติกรรมฐานที่สวนมะม่วงแต่เกิดวิตก 3 ประการ พระพุทธองค์ได้ตรัสสอนให้ตั้งอยู่ในธรรม 5 ประการ และบำเพ็ญธรรมอีก 4 ประการ โดยได้ปฏิบัติธรรมจนบรรลุเป็นพระอรหันต์ พระพาหิยะทารุจิระยะ เดิมเป็นพ่อค้าได้มาค้าขายโดยทางเรือได้อัปปาง ท่านได้เกาะแผ่นกระดานขึ้นท่าเรือสุปารกะ ได้เอาเปลือกไม้มาทำผ้านุ่งห่ม เมื่อชาวเมืองเห็นก็นำข้าวและผ้าห่มมาถวาย จึงสำคัญตนว่าเป็นพระอรหันต์ ต่อมาได้เกิดความละอายจึงได้เดินทางไปเข้าเผ้าพระพุทธองค์ไดแสดงธรรมจนท่านได้บรรลุพระอรหัตตผล ท่านได้ทูลขอบรรชาต้องไปหาบตรและจีวร บังเอิญมีแม่โคนมวิ่งเร็วชวิดท่านจนปรินิพพานไม่ทันได้อุปสมทบ พระอัญญาโกณฑัญญะช่วงปลายชีวิตได้ทูลขอพระพุทธองค์ไปอยู่ในชนบท จึงเดินทางไปยังสระมันทากินีโปกขรณีถิ่นช้างตระกูลฉัททันตะ ท่านอยู่ดูแล 12 ปี เมื่อทราบว่าอยุสังขารตนสิ้นแล้วได้เดินทางไปเข้าเผ้าพระพุทธองค์ กราบทูลาปรินิพพาน แล้วเดิน...

พุทธประวัติ ตอนที่ 31 พุทธกิจพรรษาที่ 12 เวรัญชพราหมณ์ พระพุทธองค์ก็ได้เสด็จดำเนินมาถึงเมืองเวรัญชา ฝ่ายเวรัญชพราหมณ์เมื่อได้ยินว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมาเมืองตนจึงได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์ แล้วกล่าวคำถามในทางลบในทางเสียหาย แต่พระพุทธองค์ก็ทรงแก้คำกล่าวโดยใช้พระธรรม ทำให้เวรัญชพราหมณ์ศรัทธาในพระพุทธองค์ แล้วแสดงตนเป็นอุบาสก ทูลเชิญพระพุทธเจ้าจำพรรษาในเมืองเวรัญชา ช่วงนั้นเมืองเวรัญชาเกิดความแห้งแล้ง พอดีพ่อค้าม้าได้ต้อนม้าผ่านเมืองนี้ ได้นำข้าวแล่ง คือ ข้าวแดงข้าวลีบผสมแกลบถวายพระภิกษุสงฆ์ทั้ง 500 รูป เมื่อหมดพรรษาพระอานนท์รีบทูลให้พระพุทธองค์เสด็จไปยังเมืองอื่นทันที แต่พระพุทธองค์จะทรงลาเวรัญชพราหมณ์ก่อน ซึ่งเวรัญชพราหมณ์ก็รู้สึกผิดที่ลืมพระพุทธองค์ จึงได้นิมนต์ให้ รับภัตตาหารในบ้านตนในวันรุ้งขึ้น เมื่อพระพุทธเจ้าเสวยภัตตาหารเสร็จ ก็ทรงแสดงพระสัทธรรมตามพุทธกิจ แล้วก็ทรงบอกลาเวรัญชพราหมณ์ ทรง เสด็จพระพุทธดำเนินไปยังเมืองท่าปยาคะ ไม่ทรงแวะเมืองโสเรยยะ เมืองสังกัสสะ เมืองกัณณกุชชะ โดยทรงข้ามแม่น้ำคงคาที่เมืองท่าปยาคะ เสด็จพระพุทธดำเนินถึงพระนครพาราณสี ครั้นพระพุทธองค์ประทับอยู่ที่พระนครพาราณ...