Sky Pink Rabbit

พุทธประวัติ ตอนที่ 30 พุทธกิจพรรษาที่ 11 กสิภารทวาชพราหมณ์ ครั้นเมื่อพระพุทธเจ้าทรงย้อนกลับมายังแคว้นมคธ แล้วเสด็จไปยังหมู่บ้านพราหมณ์ ชื่อว่า "เอกนาลา" ในเช้าวันหนึ่งพระพุทธองค์ได้เสด็จออกบิณฑบาตรใกล้กับที่ทำนาของกสิภารทวาชพราหมณ์ ใน ขณะนั้นเหล่าพราหมณ์นั้นกำลังทานมื้อเช้า กสิภารทวชพราหมณ์ ก็กล่าวประมาณว่า พระพุทธองค์ควรจะหว่านไถข้าวเพื่อบริโภคเอง ซึ่งพระพุทธองค์ได้อธิบายว่า พระองค์ก็ทำนาโดยใช้พระธรรมให้หลุดพ้นจากความเศร้าโศรก กสิภารทวาชพราหมณ์ได้รับฟังแล้วก็ศรัทธาในพระพุทธองค์ และได้ขอบวชปฏิบัติธรรมจนบรรลุเป็นพระอรหันต์

พุทธประวัติ ตอนที่ 29 พุทธกิจพรรษาที่ 10 เสด็จประทับปาริเลยยกะ ในช่วงที่พระพุทธองค์ได้จำพรรษาที่กรุงโกสัมพี ได้เกิดเรื่องที่พระภิกษุทะเลาะวิวาทกันระหว่างพระพระธรรมกถุก และพระวินัยธร เพียงเพราะเหตุเรื่องวินัยเกี่ยวกับการตักน้ำในห้องน้ำ และ ลามปามใหญ่โต พระพุทธองค์ได้เสด็จไปให้โอวาทเพื่อให้อภัยกันและปรองดองกัน แต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่ยอมเลิกทะเลาะกัน พระพุทธองค์ระอาพระทัยจึงได้เสด็จประทับในป่าใกล้หมู่บ้านปาริเลยยกะ มีพญาช้างเผือกและวานรมาปฏิบัติพระพุทธองค์ เมื่อถึงวันออกพรรษาพระอานนท์และเหล่าพระภิกษุได้มาทราบทูลให้เสด็จกลับเชตวันมหาวิหาร พระภิกษุที่ทะเลาะกันได้สำนึกผิดและกลับมาปรองดองกัน

พุทธประวัติ ตอนที่ 28 พุทธกิจพรรษาที่ 9 พระเจ้าอุเทน และ 3 พระมเหสี ต่อมาพระพุทธองค์ได้เสด็จไปประทับจำพรรษาที่กรุงโกสัมพี นครหลวงของรัฐวัสสะ โดยมีพระเจ้าอุเทนเป็นพระราชาและพระองค์มีพระมเหสี 3 องค์ คือ พระนางสามาวดี พระนางวาสุลทัตตา และพระนางมาคันทิตา ซึ่งน่างโกรธแค้นพระพุทธองค์ เนื่องจากว่าสมัยก่อนบิดามารดาคิดจะยกนางให้พระพุทธองค์ และพระองค์ทรงปฏิเสธ ในช่วงที่พระองค์จำพรรษาที่กรุงโกสัมพี ได้มีนางขุชชุชตรานางกำนันซื้อดอกไม้เข้าวังได้ไปฟังการแสดงธรรมของพระพุทธองค์ ก็นำมาบอกและแสดงธรรมให้พระนางสามาวดีจึงเกิดความเหลื่อมใสในพระพุทธองค์ นางคันทิยาก็โกรธแค้นพระนางสามาวดีด้วย จึงลอบวางเพลิงพระนางสาวดีสิ้นพระชนม์ พระเจ้าอุเทนพระกริ้วมากจับพระนางคันทิยามาลงโทษและเผานางทั้งเป็น

พุทธประวัติ ตอนที่ 27 พุทธกิจพรรษาที่ 8 นกุลบิดาและนกุลมารดา ต่อจากนั้น พระพุทธองค์ได้ทรงเสด็จไปจำพรรษาที่ 8 ณ ป่าไม้สีเสียดใกล้เมืองสุงสุมารคีรี แคว้นภัคคะ ในกาลนั้นมีสองสามีภรรยาคฤหบดีชาวเมืองสุงสุมารคีรี มีนามว่านุกุลบิดา และนกุลมารดา เข้าเฝ้าพร้อมกับชาวเมืองคนอื่น ๆ ทันทีที่เศรษฐีและภริยาได้แลเห็น พระผู้มีพระภาคเท่านั้น ความรัก ประหนึ่งว่า พระพุทธองค์เป็นบุตรในอุทรของตนก็เกิดขึ้นสองสามีภริยาหมอบลงแทบพระยุคลบาทของพระบรมศาสดา แล้วกราบทูลว่า “ลูกเอ๋ย เจ้าทิ้งพ่อแม่ไปสิ้นกาลช้านาน บัดนี้เจ้าไปอยู่ ณ ที่ใดมา ?” พระพุทธองค์จึงทรงแสดงธรรมตามสมควรแก่อัธยาศัย ยังบุคคลทั้งสอง ให้ดำรงอยู่ในพระโสดาปัตติผล แล้วทรงยกเรื่อง ในอดีตชาติ มาประกาศในท่ามกลางพุทธบริษัท ให้ทราบทั่วกันว่า “ในอดีตชาติ เศรษฐีสองสามีภรรยานี้ เคยเป็นบิดามารดาของตถาคต ๕๐๐ ชาติ เคยเป็นปู่ เป็นย่า ๕๐๐ ชาติ เคยเป็นลุงเป็นป้า ๕๐๐ ชาติ เคยเป็นอาเป็นน้า ๕๐๐ ชาติ ดังนั้น เพราะความรักความผูกพัน ที่ติดตามมาตลอดช้านานนี้ พอได้เห็นตถาคต จึงสุดที่จะอดกลั้นความรักนั้นไว้ได้”

พุทธประวัติ ตอนที่ 26 พุทธกิจพรรษาที่ 7 ทรงโปรดพุทธมารดา ครั้นเมื่อพระพุทธเจ้าแสดงยมกปาฏิหาริย์เสร็จสิ้นแล้ว พระบรมศาสดาเสด็จขึ้นเทวพิภพชั้นดาวดึงส์ พระพุทธเจ้า ทรงแสดงธรรมโปรดพระพุทธมารดาตลอดสามเดือนเทพยาดาในโลกธาตุที่มาประชุมฟังธรรมอยู่ที่นั้นบรรลุมรรคผลสุดที่จะประมาณ ส่วนพระมหามายาเทพเจ้าผู้เป็นพระพุทธมาดา ได้ทรงบรรลุพระโสดาปัตติผลสมพระประสงค์ของพระบรมศาสดา พระพุทธองค์ได้จำพรรษาอยู่หนึ่งพรรษา(3เดือน) ครั้นถึงวันปวารณาออกพรรษา วันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 พระพุทธองค์จึงเสด็จลงสู่โลกมนุษย์ทางบันไดทิพย์ ทั้ง 3 ได้แก่ บันไดเงิน และ บันไดทอง และ บันไดแก้ว ซึ่งสักกเทวราช (พระอินทร์) ให้พระวิษณุกรรมเนรมิตทอดจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์สู่โลกมนุษย์ ที่ ประตูเมืองสังกัสนคร ที่นั้นบรรดาพุทธศาสนิกชนต่างมารอรับตักบาตรภัตตาหารกันอย่างเนืองแน่น ซึ่งวันนี้เป็นวันเทโวโรหนะ หมายถึง วันทำบุญตักบาตรในเทศกาลวันออกพรรษา

พุทธประวัติ ตอนที่ 25 พุทธกิจพรรษาที่ 6 ทรงแสดงยมกปาฏิหาริย์ สมัยที่พระพุทธองค์ประทับอยู่วัดเวฬุวันมหาวิหารที่กรุงราชคฤห์ แคว้นมคธ มีเศรษฐีคนหนึ่งได้ทำบาตรไม้จันทร์นำไปแขวนไว้ที่ปลายไผ่ที่สูง 15 วา และประกาศว่าผู้ใดเหาะนำบาตรลงมาได้ผู้นั้นเป็นพระอรหันต์ เวลาผ่านไป 7 วัน พระมหาโคคลัลานเถระจึงให้พระปิณโฑลภารทวาชะแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ เมื่อพระพุทธองค์ทรงทราบก็ทรงเรียกมาติเตียน และทรงบัญญัติสิกขาบทห้ามแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ และห้ามใช้บาตรไม้ พวกเดียรถีย์ (นักบวชนอกศาสนา) ก็ได้ประกาศว่าจะแสดงปาฏิหาริย์จัดสร้างมณฑปใหญ่ พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงไปเข้าเฝ้าแจ้งให้ทรงทราบ พระพุทธองค์ได้ตรัสว่าจะแสดงปฏิหาริย์ที่ต้นมะม่วง แต่เดีรยถีย์ได้จ้างคนไปทำลายต้นมะม่วง วันถัดมานายคัณฑะผู้รักษาสวนหลวงได้ถวายมะม่วงแด่พระพุทธองค์ เมื่อทรงเสวยแล้วให้นำเมล็ดไปปลูก พระองค์ทรงล้างพระหัตถ์ลงหลุมที่ปลูกต้นมะม่วงเจริญเติบโตออกดอกผลเต็มต้น ตอนบ่ายพุทธบริษัทมาเฝ้าชมพระพุทธองค์ได้ทรงแสดงยมกปาฏิหาริย์

พุทธประวัติ ตอนที่ 24 พุทธกิจพรรษาที่ 5 พระมหาปชาบดีโคตมีเถรี เมื่อพระพุทธองค์ได้ประทับอยู่ในกรุงราชคฤห์ จากนั้นได้เสด็จไปยังกรุงเวสาลี ครั้นได้ทราบข่าวพระพุทธบิดาทรงพระประชวร ก็ทรงรีบเสด็จไปกรุงกบิลพัสตุ์ และได้เข้าเฝ้าแสดงธรรมะอยู่หลายวันจนพระพุทธบิดานิพานและสำเร็จเป็นพระอรหันต์โดยที่มิได้อุปสมบทก่อนสิ้นพระชนม์ ต่อมาพระนางปชาบดีโคตมีได้ทรงทูลขออุปสมทบ แต่พระพุทธองค์ทรงปฏิเสธทั้ง 3 ครั้ง ต่อมาพระพุทธองค์ได้เสด็จกลับมายังกรุงเวสาลี พระนางปชาบดีโคตมีได้โกนศรีษะและทรงผ้าย้อมน้ำฝาด เดินทางไปรอหน้าซุ้มประตูพระอานนท์มาพบทราบว่าพระนางมีพระประสงค์จะทรงอุปสมบท จึงได้ไปกราบทูลพระพุทธองค์แต่ได้ถูกปฏิเสธถึง 3 ครั้ง และได้ตรัสว่า ถ้าพระนางรับคุรุธรรมทั้ง 8 ประการได้ ก็ให้อุปสมบทได้ พระอานนท์จึงได้มาทูลพระนาง ซึ่งพระนางก็ได้ปฏิบัติตามครุธรรมทั้ง 8 ประการ ได้อุปสมทบเป็นภิษุณี

พุทธประวัติ ตอนที่ 23 พุทธกิจพรรษาที่ 4 หมอชีวกโกมารภัจจ์ฺ เป็นหมอที่มีชื่อเสียงในครั้งพุทธกาล มีประวัติว่า ท่านเป็นบุตรของนางสาลวดี ผู้มีตำแหน่งเป็นนครโสเภณีของกรุงราชคฤห์ ต่อมานางได้ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย นางสาลวดีได้ให้นางทาสีสาวใช้นำบุตรชายไปทิ้ง ในตอนเช้าอภัยราชกุมารบุตรของพระเจ้าพิมพิสารมาพบและนำไปเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม ตั้งชื่อว่า ชีวกโกมารภัจจ์ เมื่อเติบใหญ่แล้วก็ขอลาไปเรียนวิชาแพทย์กับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ เมื่อกลับมาได้รักษาพระเจ้าพิมพิสารและได้รับแต่งตั้งเป็นแพทย์ประจำราชสำนัก และได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นแพทย์รักษาพระพุทธองค์

พุทธประวัติ ตอนที่ 22 พุทธกิจพรรษาที่ 3 นางวิสาขามหาอุบาสิกา นางวิสาขาเกิดในตระกูลเศรษฐี เมืองภัททิยะ แคว้นอังคะ เป็นบุตรสาวของธนญชัยเศรษฐี และสุมนาเทวี ปู่ชื่อเมณฑก เศรษฐี ต่อมาได้ย่ายตระกูลเศรษฐีไปอยู่เมืองสาวัตถี กับพระเจ้าปเสนทิโกศล ได้แกต่งงานกับปุณณวัฒนกุมาร บุตรของมิคารเศรษฐี นางวิสาขาได้ขายเครื่องประดับนำเงินมาสร้างบุพพาราม และนางวิสาขาได้ขอพรจากพระพุทธองค์ 8 ประการ

พุทธประวัติ ตอนที่ 21 พุทธกิจพรรษาที่ 2 ชฎิล 3 พี่น้อง เมื่อพระพุทธองค์ได้ส่งสาวกทั้ง 60 องค์ไปเผยแพร่พระพุทธศาสนาแล้ว พระองค์ได้เสด็จไปยังเสนานิคมในตำบลอุรุเวลา ระหว่างทางได้สาวกกุล่มภัททวครีย์ 30 คน และได้สาวกเพิ่มเป็นชฏิล 3 พี่น้อง พร้อมกับศิษย์ 1,000 คน จากนั้นทรงเสด็จไปแคว้นมคธ พระเจ้าพิมพิสาร ทรงถวายสวนเวฬุวัน อีก 2 เดือนต่อมาเสด็จไปยังกบิลพัสตุ์ ทรงพำนักที่ นิโครธาราม ได้สาวกเป็นพระญาติมากมาย และอนาคปัลิณฑิกะเศรษฐีอาราธนาไปยังกรุงสาวัตถีแคว้นโกศล ถวายสวนเชตวันแด่คณะภิกษุสงฆ์

พุทธประวัติ ตอนที่ 20 พุทธกิจพรรษาที่ 1 ประกาศพุทธศาสนา เมื่อพระพุทธองค์มีสาวกเป็นพระอรหันต์ 60 องค์ และได้ออกพรรษาแล้ว พระองค์ทรงตรัสเรียกประชุมสาวกทั้งหมดให้เดินทางไปเผยแพร่ประกาศพุทธศาสนาในดินแดนสถานที่ต่่าง ๆ เมื่อมีกุลบุตรเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ก็จะพาเดินทางกลับมาให้พระพุทธเจ้าทรงอุทปสมบท ซึ่งจะได้รบความลำบากในการเดินทาง พระพุทธองค์จึงทรงอนุญาตให้พระภิกษุอุปสมทบกุลบุตรเหล่านั้นได้ โดยเป็นวิธีปฏิญญาณตนเป็นผู้ถึงสรณคมน์

พุทธประวัติ ตอนที่ 19 ปฐมเทศนา หลังจากพระพุทธองค์ทรงตรัสรู้แล้ว พระพุทธองค์ได้เสด็จไปโปรดปัญจวัคคีย์ ที่ป่าอิลิปตนมฤคทายวัน และได้แสดงธรรมเทศนากัณฑ์แรก คือ ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ณ วันเพ็ญเดือน 8 คือ วันอาสาฬหบูชานั่นเอง ซึ่งกล่าวถึงที่สุด 2 อย่่าง อันบรรพชิต ไม่ควรปฏิบัติ คือ การลุ่มหลงมัวเมาในกาม และการทรมานตนให้ลำบากเปล่า มัณิมาปฏิปทา ทางสายกลางที่ควรดำเนิน คือ อริยสัจจสี่และมรรคมีองค์แปด ท่านโกณฑัญญะ ก็ได้ "ธรรมจักษุ" และได้รับการบวชเป็นพระภิกษุรูปแรกของพระพุทธศาสนา

พุทธประวัติ ตอนที่ 18 ทรงตรัสรู้ พระองค์ทรงเจริญฌาน อันเป็นองค์ปัญญาขั้นสูงทั้ง 3 ประการ ในปฐมยาม ทรงระลึกชาติที่ทรงบังเกิดมาแล้วทั้งสิ้นได้ ในมัชฌิมยาม ทรงสามารถหยั่งรู้การเกิดการตาย ตลอดจนการเวียนว่ายของสัตว์ทั้งหลายอื่นได้หมด ในปัจฉิมยาม ทรงปรีชาสามาารถทำอาสวะกิเลสทั้งหลายให้หมดสิ้นไปด้วยพระปัญญา ทรงบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพฺธิญาณ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในเวลาปัจจุบันสมัย ทรงเบิกบานพระหฤทัยอย่างสูงสุดในการตรัสรู้

พุทธประวัติ ตอนที่ 17 ทรงชนะมาร ครั้น ท้าววสวัตดีได้สดับเสียงเทพเจ้าบันลือเสียงสาธุการ ก็ทราบชัดว่า พระมหาบุรุษเจ้าจะทรงตรัสรู้ จึงได้เรียกพลเสนามารไพร่พลให้ล้อมเขตรัตนบัลลังก์ สั่งให้ชัดสาดศาสตราวุธเข้าใส่หมายทำอันตรายต่อพระมหาบุรุษเจ้า แต่ศาสตราวุธนั้นกลับกลายเป็นบุปผามาลัยบูชาพระองค์ และพญามารได้ขอให้พระองค์หาพยานมายืนยันว่าพระองค์ได้บำเพ็ญกุศลมาจริง พระองค์จึงตรัสเรียกนางวสุนธรา หรือพระแม่ธรณีให้มาเป็นพยาน จากนั้นนางก็ปล่อยม้วนผมบีบน้ำให้ท่วมเหล่าพญามารจนยอมแพ้ จากนั้นพระองค์ทรงปฏิบัติสมาธิภาวนาจนบรรลุปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตฌาน ซึ่งเป็นส่วนรูปสมาบัติ เป็นลำดับ จนถึงอรูปสมาบัติ 4 บริบูรณ์

พุทธประวัติ ตอนที่ 16 ทรงลอยถาดเสี่ยงพระบารมี เมื่อพระมหาบุรุษเจ้าทรงรับข้าวมธุปายาสจากนางสุชาดาแล้ว พระองค์ทรงถือถาดทองเสด็จไปยังฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ทรงปั้นข้าวมธุปายาสได้ 49 ปั้น ทรงเสวยจนหมด แล้วทรงถือถาดทองลงสู่แม่น้ำ ทรงอธิษฐานเสี่ยงพระบารมีว่า ถ้าพระองค์ทรงตรัสรู้เป็นพระพระปรมาภิเสาสัมโพธิญาณแล้ว ขอให้ถาดทองลอยทวนน้ำเถิด เป็นที่อัศจรรย์ ถาดทองได้ลอยทวนน้ำขึ้นไปประมาณ 1 เส้น และได้จมลงตรงนาคภพพิมาน แห่งพญากาฬนาคราช ระหว่างทางทรงเสด็จกลับมาที่ต้นโพธิ์ได้พบกับโสตถิยะพราหมณ์ได้ถวายหญ้าคา 8 กำ เมื่อมาถึงต้นโพธิ์ทรงอฐิษฐานให้เกิดบังลังก์แก้ว และพระองค์ทรงนั่งทำความเพียรสมาธิจิตตั้งสัตยาธิษฐานให้ได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ

พุทธประวัติ ตอนที่ 15 ทรงรับข้าวมธุปายาสของนางสุชาดา ก่อนวันที่ทรงพระสุบิน นางสุชาดาธิดาของคฤหบดีผู้มั่งคั่งในตำบลนั้น ได้ทำข้าวมธุปายาสเพื่อบูชาเทพารักษ์ที่ได้ไปบนบานไว้ และให้นางปุณณทาสีหญิงรับใช้ไปทำความสะอาดที่โคนต้นไทร พอรุ่งเช้านางปุณณทาสีไปที่ต้นไทรเห็นพระมหาบุรุษเจ้าก็คิดว่าพระองค์เป็นเทพารักษ์ และได้มาบอกนางสุชาดา จึงได้นำข้าวมธุปายาสใส่ถาดทอง และมาถวายพระมหาบุรุษเจ้า แล้วนางก็ก้มลงกราบ ถวายบังคมลากลับเรือนด้วยความสุขใจเป็นล้นพ้น

พุทธประวัติ ตอนที่ 14 ทรงพระสุบิน 5 ข้อ เมื่อพระมหาบุรุษเจ้าทรงเลิกละทุกกรกิริยาแล้ว ก็ทรงเริ่มเสวยพระกระยาหาร บำรุงร่างกายให้กลับมีกำลังขึ้นได้เป็นปกติอย่างเดิมแล้ว ก็ทรงเริ่มทำความเพียรทางจิตต่อไป จนถึงราตรีวันขึ้น 14 ค่ำ เดือน 6 เวลาบรรทบหลับ ทรงพระสุบิน 5 ข้อ